O primeiro que me conta Sandra Castiñeira é que é filla de emigrantes e que nunca destacou nos seus estudos. Así que empezamos ben a nosa charla con motivo da miña visita a Galicia. Unha visita breve pero intensa, aínda que Galicia sexa para vivila e gozala amodiño. Así é como esta deseñadora namorada da que xa é a súa terra, traballa as súas creacións. «Slow fashion» asegúrame. Roupa elaborada de forma artesanal desde o principio ata o fin. Ama a costura desde nena, cando a súa nai a levaba á costureira do pobo para que lle confeccionase os seus vestidos. Faime sentir identificada. Tocáronnos uns tempos nos que tiñas que vestir a roupa arranxada da túa nai e en contadas ocasións eras ti a protagonista dun vestido confeccionado por algunha modista. Apenas había tendas de roupa para nenos e peor aínda, na adolescencia.

Sandra comezou así a soñar con poder chegar a deseñar a súa propia roupa. Soñaba con tesoiras rachando tecidos, xices (tizas) marcando patróns, alfineterios repletos e clientas pedindo cita. A pandemia fíxoa regresar de Londres onde vivía coa súa familia e comezou o principio do seu soño feito realidade. Co apoio da súa xente arrincou o motor que permanecía durmido. «…E aí imos, a lume lento, e en marchas curtas aínda, tentando controlalo todo, con moita cautela…» Fala amodo, medita todo o que di, non sei se é a súa primeira entrevista, pero é para Coralia, a mellor revista de Galicia. Pregúntolle polo nome da marca, Muy Castiñeira, e a súa resposta sorpréndeme tanto como a súa valentía, «`Muy´ para min cualifica o meu carácter, significa insistente, perseverante, loitadora, humilde, positiva, enérxica, creadora, soñadora…» Certamente así é Sandra Castiñeira.

Ao visualizar cada tecido imaxina o vestido que faría con el. As súas coleccións aínda son pequenas en cantidade, pero grandes en calidade e aínda máis grandes en paixón e traballo. Declárase fan da moda dos anos 40 e 50. Roupa clásica e sempre elegante. Por iso é polo que se achega a clientas de todas as idades, pero cun punto en común, son mulleres atemporais, que non buscan últimas tendencias senón elegancia e personalidade. «Leves o que leves ten que representar a túa personalidade, levarás a moda, non que a moda te leve a ti».