•  981 806 528 & 670 594 685 info@coralia.gal

estibaliz veiga

24!

150 150 CORALIA

24!

«Defende o teu dereito a pensar, porque mesmo pensar de xeito erróneo é mellor que non pensar»
Hipatia de AleXandría

Olalla Diéguez Boó

Exeria
Deixádeme que vos fale dunha muller adiantada ao seu tempo en mente e espírito, unha muller valente que tivo
a coraxe de facer realidade o seu soño, a pesar
da dureza da súa aventura.
Fálovos de Exeria, a primeira muller galega que en pleno século IV realizou unha viaxe a Terra Santa que plasmou
con todo mimo de detalles a través duns relatos que deixaron constancia para a historia da súa peregrinaxe, a beleza
das paisaxes naturais que atravesou e as edificacións nas que se detivo. Sen sabelo, converteuse na primeira en escribir un libro de viaxes. Convídovos a que vos deixedes levar pola curiosidade, a mesma que a empuxou a ela (peregrina, viaxeira e escritora) a ser unha pioneira, e profundedes
na súa apaixonante historia. A nosa historia tamén.
Diana Nogueira

 

Aida Alonso

Isabel Barreto
Naceu en Pontevedra, mais trasladouse de nena ao Perú.
En 1595 embarcou nunha das naves que partiron cara
ás Illas Salomón baixo o mando do seu home,
ao cal substituíu como máxima autoridade á súa morte,
e converteuse así na primeira muller almirante
da historia da navegación.
O cronista Pedro Quirós acusouna de todo tipo
de crueldades, mais outros testemuños dan conta de que
o que acontecía é que tiña calidades consideradas impropias dunha muller: era estrita, forte e de voz grave. Despois desa expedición, emprendeu outras polos mesmos mares.
Todos os perfís biográficos de Barreto adoitan comezar contando de quen foi filla, de quen foi neta ou con quen casou. O certo é que descubriu illas e cruzou océanos perigosos: os de auga e tamén os intanxibles.
Berta Dávila

 

Ana Fernández

Isabel Zendal
Procedente do rural galego, ese teu apelido, variable a través do tempo, ten hoxe un z estraño, como estraña foi a túa aventura de vivir a entrega e o silenciamento da túa filantropía. Hoxe tamén existe un estraño hospital co teu nome e urxe recuperarte como entregada á causa da saúde para que ninguén que te atope fóra del pense que te chamas como algo construído máis por megalomanía que para auxilio real en tempos de pandemia. Nai e profesional da enfermería, valente, xenerosa e coidadora dos máis desafortunados, dedicaches á causa da prevención da varíola, abríndoa ata alén mar, gran parte dunha vida que debe ser coñecida, recoñecida e celebrada por toda a sociedade.
Helena Villar Janeiro

 

Luz Beloso

María, liberdade
A infancia da actriz María Casares, reflectida
nas súas memorias, viaxa de cheo a Galicia
da man do seu pai, Casares Quiroga, ministro Republicano.
Veu no ano 1922 ao mundo

coa consigna «prohibido prohibir».
Exiliada en Francia, levou as orixes con orgullo. En 1937, reencóntrase con elas fronte ao océano en Camaret, a Fisterra bretoa, compartíndoas
con Albert Camus. Podería ser o comezo
dunha novela romántica, pero é o punto de partida dunha historia real, contada con minuciosos detalles na correspondencia dos protagonistas. A dama da comédie française e do Teatro Popular Nacional non foi a única «destinataria»
das cartas de amor do Nobel. A súa vida foi
«puro teatro»: 101 montaxes teatrais, 19 filmes
e grandes premios. Brilla no ceo desde 1996.
A neta de Antonio

Natalia Lemos

Luz Pozo
A Luz da Mariña

Dolores Elvira Pozo Garza, Luz, naceu en 1922 en Ribadeo. En 1929 marchou a Viveiro. A Guerra Civil pasouna
en Lugo e Marrocos. Dúas mulleres foron decisivas
na súa formación: a tía paterna, que a introduciu
no coñecemento do galego, e súa nai, que alimentou
o AMOR pola poesía. A súa primeira publicación, Ánfora, veu «a luz» en 1949 e ao ano seguinte foi correspondente
da Real Academia Galega. En 1996 foi académica de número.
O legado, 14 libros de poesía en galego, 5 en castelán,
6 ensaios, 25 antoloxías e un himno arranxado por
Hernán Naval. Despois de publicar Ribadeo, Ribadeo e
Rosa tántrica, en 2019 chega o último traballo: Pazo de Tor.
Con 97 anos, a luz fíxose eterna.
Estíbaliz Veiga

 

Sol Paradise

A pensadora das ciencias exactas
De ascendencia alsaciana e valenciana,
María J. Wonenburger Planells naceu en Oleiros en 1927. Tras licenciarse en Madrid, foi a primeira matemática en obter en España unha bolsa Fulbright e doutorarse en Yale. Como investigadora e docente, desenvolveu unha carreira brillante nos EUA e Canadá, que a converteu nunha referente da álxebra.
En 1983 deixouno todo para vir á Coruña
e coidar da nai. Aquí era unha descoñecida, ata que uns estudantes a identificaron como a célebre matemática e chovéronlle as homenaxes. En 2007 creouse un premio co seu nome que distingue o traballo de científicas galegas relevantes, nomeárona socia de honra da
Real Sociedade Matemática Española e doutora honoris causa pola Universidade da Coruña.
Valeria Pereiras

Pirusca

Carmela Rodríguez López
Como todas as nenas, Carmela Rodríguez López tivo un soño. Pola súa cabeza pasaban
as mil e unha maneiras de ser feliz.
Nena de ollos grandes e sorriso infinito.
Cabelo encaracolado peiteado polos dedos
das pequenas fadas do veciño Courel.
A nena que se fixo muller quixo ser maga, maga da vida. A vida pola que pelexa día tras día.
Carmela é oncóloga e loitou por quen
lle dá vida a Coralia, loitou por nós, loitou
con nós, loitou por Alfredo. Así é ela,
a maga da investigación, o mellor agasallo
que un puido ter o día de Reis.
Dedicado a todas as investigadoras de Galicia, portadoras da LUZ, portadoras da VIDA.
Con moito amor.
Violeta López Iglesias

 

Lucía Cobo

Tecelá de ollos ao Universo
Begoña Vila Costas. Astrofísica
Se o cosmos é todo canto foi, é e será, ti, Begoña, abres as pálpebras
dos nosos ollos ao espazo-tempo. Os nosos novos ollos ao cosmos. Eses ollos son espellos hexagonais de 6,5 m e, como unha abella, ti cóidalos co frío que precisarán alá no espazo. Como unha araña os teces. Eses ollos son o telescopio espacial James Webb, o máis grande e complexo que se porá en órbita.
As sapiens nacemos curiosas, cos pés na horta e a cabeza nas estrelas.
Desde o teu Vigo natal, nunca o verbo mirar cobrou tantos matices. Mirarémonos desde o espazo porque estamos feitos das primeiras estrelas
que se abrazaron tras o Big Bang. De planetas que lles fan as beiras
a outros soles. Astros e vidas baixo sospeita.
Mirar a mirabilia. Somos as perplexas baixo a Vía Láctea. «E miraremos
as ondas», di a cantiga. Lévame contigo e co telescopio Webb,
e miraremos o que seremos, somos, fomos!

Estíbaliz Espinosa Río

Queres ollar outros contidos relevantes?

CAMIÑO INTERIOR

150 150 CORALIA

CAMIÑO INTERIOR

De Estíbaliz Veiga

Fotografías FRED IGLESIAS

Neste ‘novo Renacemento’ no que estamos a entrar toca reflexionar máis, se cabe, sobre o lugar que ocupa o noso espírito no Universo e en nós mesmos. Moito se podería falar da cuestión da ‘consciencia’ en relación co planeta, os animais ou a Nai Natureza, mais considero que neste instante sería un atrevemento facelo sen buscar antes a paz interior que necesitamos para reconducir este ‘Big Bang’ metafórico da era moderna que estamos a vivir.

 

O budismo comezou animando os seus practicantes a involucrarse no smrti (sati) ou mindfulness, o que implica desenvolver unha análise plena sobre todo o que ten que ver cun mesmo e co mundo que nos rodea, xa sexa sentado nunha postura especial ou no transcurso da propia vida. Este é o tipo de meditación que o propio Buda practicou baixo a árbore da iluminación e se menciona no sétimo punto da oitava senda. Pero, por sorte, non hai que viaxar á India para poder meditar e recuperar o benestar nun contorno natural.

O noso plan de achegamento ao mundo da espiritualidade ben podería comezar cunha xornada raw retreats, un retiro de ioga, acompañado dun brunch na illa de San Simón, organizado polos vigueses Raw Yoga. O noso punto de encontro sería o peirao de Cesantes, para a continuación principiar o día cunha práctica de ioga tradicional ao aire libre. Inmediatamente despois será tempo de gozar un delicioso brunch vexetariano nun ambiente relaxado. É, pois, imprescindible deixar o móbil na casa e así aproveitar o día recuperando ese tesouro que xa nin sabemos onde o esquecemos: o noso propio tempo. Logo de descubrir a illa, a súa historia e a súa natureza, practicariamos a meditación respirando osíxeno puro. Cando ao solpor toque subir ao barco, farémolo, sen dúbida, con enerxías renovadas.

A forma máis básica da meditación faise atendendo á propia respiración. Téñoa feito nalgunha ocasión como complemento final dun taller de aromaterapia ou escoitando a melodía das cuncas tibetanas. Trátase de experiencias que, en calquera caso, buscan acadar a relaxación e o sosego da alma. Na meditación, a postura máis tradicional é a do loto (nun coxín con cada pé apoiado na coxa oposta) con variacións como o medio loto (cun pé na coxa oposta e o outro estirado diante do xeonllo contrario). Pero aínda que pareza complicado non o é, xa que, ademais de practicar a meditación sentados coas costas erguidas, pódese facer estando de pé, camiñando lentamente, deitándonos no chan ou incluso nunha butaca.

O caso é deixar a mente en branco (difícil, xa o sei), permitíndonos así entrar no chamado ‘espazo da nada’, que no mundo zen tamén se coñece como estado mushiryo, o que está máis alá do pensamento. Podes mirar simplemente ao ceo e ver como se desprazan as nubes. Mantendo a ‘escoita activa’, poñendo atención plena nos paxaros, no vento, nas follas das árbores. Tamén se te atopas nunha gran cidade podes facer este exercicio. Se nos concentramos no que oímos, os sons poden levarnos voando ata un espazo natural situado no noso imaxinario. Así faste cargo de que es parte da natureza, e podes celebrar o milagre dun novo día, porque o mero feito de estarmos vivos xa é motivo de ledicia. Recréate no aquí e o agora. Respira!

 

No caso de querer afondar máis no crecemento da túa intelixencia emocional, podes practicar o kundalini, participando en seminarios como os organizados polo Centro Casiopea de Palmeira. Ao longo dos anos, este centro foi ampliando a súa oferta como clínica de terapias psicolóxicas con especialidades complementarias do eido da ciencia e do de correntes máis alternativas como a meditación ou o traballo para sandar traumas herdados. Olalla Guimarei, a súa fundadora, bebe de diferentes autores e sabedorías antigas como o sufismo, o xamanismo de Perú e Chile, o budismo e a meditación de Asia, e o estudo da antropoloxía na historia da Humanidade. O retiro de Palmeira ten lugar nun contexto incrible, o da comarca do Barbanza, onde a procura da calma é máis fácil e fermosa para quen se anima a facer o seu traballo de fortalecemento e medra deste xeito. Para a artífice destas actividades, unha terapia é moito máis ca a eliminación dun síntoma, é un camiño de vida e de aprendizaxe.

O fundamento do kundalini é espertar e elevar a enerxía kundalini ou shakti kundalini, unha forza primordial que, segundo os expertos, está durmindo na base da columna vertebral (primeiro chakra) de todo ser humano. Este é o potencial creativo latente en cada persoa. Na cultura hindú represéntase como unha serpe enrolada na base do sacro onde está situado o soporte da raíz ou chakra demuladhara. Coa activación da elevación da columna vertebral principia a purificación a través dos chakras (ou núcleos de enerxía), e en paralelo un aumento progresivo do grao de conciencia e cumprimento persoal.

Tamén é posible que prefiras a soidade e que queiras probar a facer a meditación pola túa conta. Neste caso, a chamada Galicia Máxica ofrece infinitas posibilidades. O santuario de Santalla de Bóveda sería, por exemplo, unha excelente opción. A primeira característica rechamante deste templo romano erixido na fermosísima Santalla de Bóveda de Mera (Lugo) é que está descuberto e orientado de xeito oposto ao habitual nas igrexas medievais. A súa ‘piscina’ ten un nicho de case tres metros cadrados onde se cre que se facían rituais e ofrendas con animais (un dato este un tanto macabro para a miña forma de entender o mundo no século XXI). Eu tiven a oportunidade de facer nela unha magnífica sesión na que puiden sentir a súa enerxía revitalizante ao poñer as plantas dos pés en contacto directo coas rochas máxicas do centro da piscina ‘das ninfas’ e deixar a mente en branco. Gárdoo realmente como un momento inesquecible, nun lugar único que foi venerado porque nel confluían os poderes do mundo non terreal.

A miña forma de vivir xira arredor da convicción ecoloxista e a defensa de todo ser que habita neste planeta, por iso decidín ser vexetariana e me unín á defensa do dereito ao bo trato aos animaliños. Cada día medra o meu compromiso coa protección do mundo animal, o que unido á constancia na práctica do meu deporte diario, o bikram ioga, favorece a miña autoestima e o meu amor propio e polos demais. O bikram é unha modalidade de ioga tradicional que realizo na Coruña. Inclúe un conxunto específico de 26 posturas que deben realizarse nunha orde concreta e nunha sala climatizada arredor dos 40 graos centígrados, emulando as condicións climatolóxicas da India que favorecen a elasticidade.

O bikram ioga é unha receita natural e eficaz para combater, entre outros, os trastornos do sono, xa que calma o sistema nervioso ao que lle sobra adrenalina á hora de ir durmir. Canto menos cantidade desta hormona teña o corpo, mellor descansaremos. Por iso, a continuidade nas clases fai que o organismo estea tranquilo e a mente limpa e relaxada.

En Bikram Ioga A Coruña descubrín os beneficios da kombucha (que o meu profe Joaquín fai de xeito caseiro). É unha deliciosa bebida de aspecto xelatinoso e sabor ácido, obtida a base de té edulcorado fermentado, con infinidade de propiedades. Desde hai máis de 2000 anos, os chineses aprecian as bondades da kombucha pola capacidade que se lle outorga de equilibrar o chi (a enerxía vital) e mellorar a dixestión. Está deliciosa con xenxibre, con espirulina, con froitos vermellos ou con manga, e ademais pode beberse durante os 90 minutos da clase, para revitalizar os músculos e abrir os chakras. Fusionando ambos os dous hábitos o sistema linfático vese realmente fortalecido. É unha limpeza ‘corpo e alma’. Hai que ter moi presente que somos o que comemos e bebemos.

Pode parecer case unha utopía ser vegano en países cunha cultura culinaria tradicional baseada na proteína animal, mais non o é en Galicia onde imos atopar todo o necesario para animarnos a organizar unha viaxe veggie, practicar eco-turismo ou gozar do turismo deportivo na natureza, incluso para facer realidade todos eles a un tempo. Un exemplo marabilloso atopámolo na Ribeira Sacra, onde se fai realidade a fusión de deportes como o ioga, o trailrunning e o sendeirismo coa cociña vegana nun marco paisaxístico incrible. Aquí, o noso destino será o Casarío da Castiñeira, un lugar ideal para descansar e contemplar o espectáculo das postas de sol e as noites ateigadas de estrelas, onde gozaremos dunha estadía terapéutica e de desintoxicación, unha forma de turismo realmente saudable.

«Pode parecer case unha utopía ser vegano en países cunha cultura culinaria tradicional baseada na proteína animal, mais non o é en Galicia onde imos atopar todo o necesario para animarnos a organizar unha viaxe veggie, practicar eco-turismo ou gozar do turismo deportivo na natureza, incluso para facer realidade todos eles a un tempo»

 

Praia dos Castros
Estíbaliz Veiga con Humberto Zapata (centro) e Davor Freije (esquerda) monitores de ¡hola! Ola Surf Escola

Os seus creadores son responsables da única carreira de montaña vegana en España, o Castro Caldelas Vegan Trail, un dos trazados de carreira de monte máis bonitos de Galicia que ten cada vez máis afeccionados e no que se ofrece un delicioso avituallamento vegano, que inclúe torradas de pan de fariña da terra, cremas de cacao caseiras e callos veganos. Normalmente celébrase en novembro, unha data verdadeiramente idónea para visitar os canóns do Sil e aproveitar para facer unha limpeza détox despois da competición. Tiven o pracer de coñecer as instalacións, a cheminea no inverno ou o té con leite vexetal que fan eles mesmos, vivindo unha experiencia única que me encheu de forza e me fixo sentir rexuvenecida.

A Ribeira Sacra é unha das paisaxes con máis carácter de Galicia. A presenza dun patrimonio moi rico completa unha área natural na que a calidade é o denominador común, xa sexa aplicada aos viños, á arquitectura relixiosa ou á paisaxe mesma. É no mes de agosto cando, coincidindo co día Internacional da Relaxación, os psicólogos de EuForte Coaching (tres profesionais formados no campo da psicoloxía, a pedagoxía e a neurociencia) nos animan a que nos acheguemos ao mosteiro de Santa Cristina de Ribas de Sil, para recuperarmos o equilibrio. Desde a súa sede de Monforte de Lemos, EuForte tamén organiza fins de semana de desconexión na casa rural Benaxo de Currelos (Lugo).
Da relaxación tamén podemos gozar ao carón do Miño, achegándonos, por exemplo, ao contorno da encantadora localidade de Belesar, para dar un máxico paseo polas praias naturais que xorden nos meandros do río. Ou visitar Portomarín por onde pasa o Camiño de Santiago e sentir a espiritualidade da Ruta na nosa pel.

Actualmente, xa podemos atopar restaurantes veggies en moitos puntos do Camiño, posto que moitos dos peregrinos que nos visitan optan por este tipo de alimentación. Fixen en dúas ocasións o Camiño e presento un programa de televisión que xira arredor das diferentes peregrinacións e as súas etapas, polo que podería recomendar moitos lugares especiais. Entre todos, lembro con moito cariño O Refuxio de Merza, de Vila de Cruces, un restaurante que naceu a mediados do século pasado para lle dar servizo a todo o movemento social que xerou a explotación das minas de volframio de Fontao. Hoxe, dúas fillas da parella fundadora seguen co negocio dos seus pais. Aquí a cociña tradicional galega e a nova cociña comparten protagonismo, cunha carta que ofrece un saboroso e contundente menú apto para veganos, perfecto para facer un alto no camiño da ruta alternativa por Vila de Cruces da Vía da Prata e o Camiño de Inverno.

O que os vexetarianos non perdoamos é un bo pan e para iso hai que ter unha materia prima como a que nos dá a nosa terra. En San Martiño de Prado (en Lalín), atópase o Muíño de Cuíña, que nos transportará a 1918, ano no que Eladio Cuíña fundou este muíño. Despois, o seu fillo decidiu poñer tres pedras de moer, todas elas empurradas pola forza da auga do río, á maneira tradicional. Ramón, o bisneto de Eladio que actualmente o xestiona, dotou á infraestrutura de sete pedras. Isto supón unha produción máis alta pero igual de artesanal ca nos primeiros tempos. É unha fariña moi apreciada por cociñeiros, panadeiros e confeiteiros de prestixio que a empregan como base das súas receitas. E haina de todo tipo: de trigo callobre, de tremesino, de espelta, de centeo etc. Pero, ademais o muíño está situado nunha contorna máxica que nos convida a pasear pola beira do río e respirar paz.

Esa paz á a mesma paz dos discursos pronunciados por Mahatma Gandhi dentro da comunidade xainista á cal pertencía. Os xainistas poñen en práctica o amor ás plantas e aos animais, acatando o ahimsa ou ‘principio de non-violencia’, concepto que o premio Nobel incorporou como proposta de sistema. Para poñelo en práctica, nada mellor que tomar parte nalgún evento no que poidamos colaborar coa Nai Terra, como Equiocio, en Covas. A concienciación, a sustentabilidade, a natureza e o compromiso social son as claves desta iniciativa coa que a organización que dirixe Ana Lago quere seguir afondando na recuperación e posta en valor deste espazo de alto valor ambiental. Precisamente foi con Ana con quen acudín ao cabo Prior para descubrir como o son dos gongs chineses pode alcanzar a capa máis profunda do noso interior. Un gong é un gran disco metálico (xeralmente de bronce) con beiras curvadas cara a dentro, que se percute. As ondas producidas nel axudan a purificar o corpo e a mente da tensión e dos problemas cotiáns. Este ‘baño gong’ vai impregnar cada célula do organismo cos seus tons calmantes. Certamente anímote a participar del e a ’empaparte’.

Outro plan máxico é achegarse a miña adorada Mariña de Lugo para vivir un auténtico ‘bautismo de surf’. Para unha estrea absolutamente inesquecible, eu recomendo aloxarse no Hotel Mi Norte, que está situado na Devesa (Ribadeo), onde incluso é posible durmir nun cuarto dedicado a Big Wednesday, película de culto do mundo surfeiro. Un plan de cinema no que non poderá faltar un bo almorzo mirando o mar das Augas Santas, deleitando os sentidos cun iogur natural de elaboración caseira diaria, mesturado con coco, froitos vermellos, cereais e mel ecolóxica, e cos biscoitos caseiros de mapoula, laranxa, piña etc., libres de conservantes e azucre, e elaborados con formento. Xa coas baterías ben cargadas, dirixirémonos á praia dos Castros para vivir con táboa e neopreno as nosas particulares vinte mil leguas de viaxe submarina. E para levar adiante un memorable bautismo surfeiro non hai ninguén mellor ca David, o gurú líder de ¡hola! Ola Surf Escola. Da man deste grupo de apaixonados do mar, iniciaremos a nosa aprendizaxe nese xeito de vida singular que é o surf. Agardan por nós as ondas do Cantábrico no solpor do astro rei, unha vivencia única, envolta no inconfundible cheiro da parafina salgada, que nos conecta coa enerxía do mar ao bater, un mar que imos sucar en pé.

Somos os ‘inquilinos’ dun alugueiro gratuíto, dun planeta idílico no que as cores das árbores, a pureza das augas das fervenzas e o son das ondas do océano nos fan donos dos nosos cinco sentidos. Penso que deberiamos afastarnos das insensateces globais, que temos que amar e ser agradecidos coa nosa Nai Natureza. Pois, en Galicia, hai verdadeiramente moito amor para dar.

«Penso que deberiamos afastarnos das insensateces globais, que temos que amar e ser agradecidos coa nosa Nai Natureza. Pois, en Galicia, hai verdadeiramente moito amor para dar»

Queres ollar outros contidos relevantes?

Nace a Guía de Viaxes de Galicia

150 150 CORALIA

Nace a Guía de Viaxes de Galicia

Ao abeiro dos Fondos Xacobeo 21

Redacción CORALIA
Fotografías de MARTÍN LAGOA

Prensentouse en rolda de prensa a GVG, unha guía para os galegos e galegas, na emblemática casa de xantar O Dezaseis, feita ao abeiro do Fondo de proxectos culturais Xacobeo 2021.

Valentín García, secretario xeral de Política Lingüística, destacou a calidade do proxecto así como o benificioso que supón para a cultura galega a creación deste Fondo e como o mesmo se converte nun motor dinamizador para o país. Por outra banda, a actriz e presentadora, Estíbaliz Veiga suliñou a riqueza que posúe Galicia para atraer turismo “vegui” e como os distintos xeitos de vivir a espiritualidade teñen cabida na nosa terra.

 

O prestixio e recoñecemento social acadado por Coralia como revista das tendencias de Galicia desde a saída do primeiro número en xaneiro de 2016, anímanos a lanzar esta guía de viaxes, unha publicación de luxo de periodicidade anual dedicada integramente ao sector turístico, na que os contidos e a aparencia  seguirán a coidarse ata o máis mínimo detalle. 

A Guía de Viaxes de Galicia quere ser o mellor miradoiro ao que poder asomarse para gozar da diversidade turística galega neste 2021, e polo tanto unha magnífica ferramenta de promoción para o sector neste ano Xacobeo 2021, dentro de Galicia, e tamén fóra. 

A Guía dará a coñecer e promoverá as máis atractivas experiencias lúdicas e turísticas que hoxe en día se poden vivir dentro da nosa terra, propostas que procuran a excelencia e que aproveitan a capacidade competitiva do produto local para unha promoción global. 

Como xa ven facendo a Revista de tendencias de Galicia, a Guía de viaxes de Galicia mostrará ese país do os galegos e as galegas nos sentimos orgullosos: unha terra rica na que se mesturan tradicións de vello e propostas innovadoras; unha terra chea de tesouros na que aínda queda moito por descubrir. Por iso, nesta primeira edición, a Guía de viaxes de Galicia poñerá o seu foco nos lugares, profesionais, espazos e experiencias que a día de hoxe fan da nosa terra o mellor destino do mundo.

Queres ollar outros contidos relevantes?
Política de privacidade

Se consente a utilización de cookies, continúa navegando ou fai clic nalgún link entenderase que consinte a nosa política de cookies e, por tanto, a instalación das mesmas no seu equipo ou dispositivo.

Se vostede quere, pode cambiar a configuración de cookies en calquera momento, configurando o seu navegador para aceptar, ou non, as cookies que recibe ou para que o navegador o avise cando un servidor queira gardar unha cookie.

Esta web utiliza cookies.
error: Contido protexido